Βρισκόμαστε ήδη στον πέμπτο χρόνο εφαρμογής του νόμου (Ν.4308/24.11.2014) που καθιέρωσε τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα και τροποποίησε σημαντικά τον τρόπο τήρησης των λογιστικών αρχείων (βιβλίων) καθώς και της έκδοσης (ηλεκτρονικής η χειρόγραφης) των στοιχείων, γνωστότερος παλαιότερα ως Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων ( Κ.Β.Σ.).
Σε αρκετές ελληνικές επιχειρήσεις δεν έχει ακόμα γίνει επαρκώς κατανοητή η δυνατότητα που ο συγκεκριμένος νόμος παρέχει σε ότι αφορά την τήρηση διπλής σειράς λογιστικών αρχείων που έχουν σαν σκοπό να απεικονίσουν διακριτά όχι μόνο το λογιστικό και φορολογικό αποτέλεσμα αλλά και τον λογιστικό και φορολογικό ισολογισμό. Διευκρινίζεται, ότι η δυνατότητα αυτή παρέχεται από το νόμο ανεξαρτήτως του λογιστικού πλαισίου (ΔΠΧΑ η ΕΛΠ) που η κάθε οντότητα έχει επιλέξει ή είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει.
Η συνήθης από το παρελθόν διαδικασία εξωλογιστικής προσαρμογής του λογιστικού αποτελέσματος στο φορολογικό αποτέλεσμα δεν είναι πλέον ενδεδειγμένη ειδικά για τις επιχειρήσεις που τηρούν πλήρη σειρά λογιστικών αρχείων και έχουν επιλέξει να διαφοροποιήσουν τις αξίες αποτίμησης των περιουσιακών τους στοιχείων και υποχρεώσεων (για τις περιπτώσεις στις οποίες παρέχεται η δυνατότητα αυτή) από το ιστορικό κόστος σε εύλογη αξία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι προσωρινές διαφορές (ετεροχρονισμός) λογιστικής και φορολογικής βάσης δημιουργούνται και στην περίπτωση που μία επιχείρηση χωρίς να υιοθετήσει την εύλογη αξία προσδιορίζει για παράδειγμα τον συντελεστή απόσβεσης πάγιου περιουσιακού στοιχείου με βάση την ωφέλιμη οικονομικά ζωή του (technical depreciation) και όχι με βάση τον προβλεπόμενο από τις εκάστοτε φορολογικές διατάξεις συντελεστή (tax depreciation).
Η εξέλιξη της πληροφορικής και των εφαρμογών επιτρέπουν σήμερα με τον κατάλληλο σχεδιασμό την τήρηση διπλής διακριτής σειράς λογιστικών αρχείων (mirrors) για την λογιστική και φορολογική βάση χωρίς να απαιτείται διπλή καταχώρηση των συναλλαγών.