Η λογιστική για τα ασφαλιστήρια συµβόλαια

Γράφει ο Δρ. Σταμάτης Δρίτσας

Το Συμβούλιο των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (ΣΔΛΠ), αντιλαμβάνεται ότι ο ασφαλιστικός κλάδος αποτελεί έναν ιδιαίτερα νευραλγικό τομέα στην παγκόσμια οικονομία. Αυτό οφείλεται μεταξύ των άλλων στην πολυπλοκότητα και τις συσχετίσεις στη διαχείριση κινδύνων, και ειδικότερα του ασφαλιστικού και του χρηματοοικονομικού, το ύψος των μακροπρόθεσμων επενδύσεων σε στοιχεία ενεργητικού και το αυστηρό πλαίσιο εποπτείας λειτουργίας των ασφαλιστικών και αντασφαλιστικών επιχειρήσεων διεθνώς.

Με το ΔΠΧΑ 17, «Ασφαλιστήρια Συμβόλαια», το  Συμβούλιο των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (ΣΔΛΠ) φιλοδοξεί να πετύχει μία περισσότερο ακριβή και ουσιώδη απεικόνιση στις χρηματοοικονομικές καταστάσεις, των οικονομικών γεγονότων και φαινομένων, τα οποία σχετίζονται με την έκδοση και διαχείριση των ασφαλιστικών και αντασφαλιστικών συμβολαίων, καθώς και των επενδυτικών συμβολαίων με χαρακτηριστικά προαιρετικής συμμετοχής, ασφαλιστικών επιχειρήσεων οι οποίες εκδίδουν και ασφαλιστήρια συμβόλαια.

Το ΔΠΧΑ 17 έρχεται να αντικαταστήσει το ισχύον ΔΠΧΑ 4. Σύμφωνα με το υφιστάμενο πρότυπο, οι ασφαλιστικές και αντασφαλιστικές επιχειρήσεις έχουν τη δυνατότητα να λογιστικοποιούν τα ασφαλιστήρια συμβόλαια που εκδίδουν διαφορετικά, ακόμη και όταν αυτά είναι παρόμοια. Επιπρόσθετα, με την ισχύουσα λογιστική πολιτική, διάφορες ασφαλιστικές και αντασφαλιστικές επιχειρήσεις, δεν παρουσιάζουν τελικά στις χρηματοοικονομικές τους καταστάσεις τις επικαιροποιημένες αξίες των ασφαλιστικών τους υποχρεώσεων, έτσι ώστε αυτές να αντανακλούν τις μεταβολές του οικονομικού περιβάλλοντος, όπως αυτές που οφείλονται στις μεταβολές των επιτοκίων και των κινδύνων. Τέλος, με το ΔΠΧΑ 4 δεν επιτυγχάνεται και ο απαιτούμενος βαθμός σύγκλισης των χρηματοοικονομικών καταστάσεων με τις εποπτικές καταστάσεις που οφείλουν να συντάσσουν οι ασφαλιστικές και αντασφαλιστικές επιχειρήσεις, σύμφωνα με τις απαιτήσεις για του κανονιστικού πλαισίου «Φερεγγυότητα ΙΙ».

Το ΔΠΧΑ 17, διορθώνει πολλές από τις παραπάνω αδυναμίες και απαιτεί από τους εκδότες των ασφαλιστικών και αντασφαλιστήκαν συμβολαίων να απεικονίζουν στις χρηματοοικονομικές τους καταστάσεις τις μεταβολές του οικονομικού περιβάλλοντος σε κάθε ημερομηνία ισολογισμού και με ακρίβεια. Επίσης, με το νέο πρότυπο, το οποίο προβλέπεται να έχει εφαρμογή από την 1/1/2022, θα παρέχονται περισσότερες και υψηλότερης ποιότητας πληροφορίες σχετικά με την τρέχουσα και τη μελλοντική κερδοφορία των ασφαλιστικών και αντασφαλιστικών επιχειρήσεων. Επιπλέον, επιτυγχάνεται και σημαντικού βαθμού σύγκλιση με τις απαιτήσεις του εποπτικού πλαισίου «Φερεγγυότητα ΙΙ».

Το ΣΔΛΠ προσδοκά ότι, με την εφαρμογή του νέου ΔΠΧΑ 17, θα επιτευχθεί σημαντικού βαθμού συγκρισιμότητα μεταξύ των ασφαλιστικών και αντασφαλιστικών εταιρειών διεθνώς και θα βελτιωθεί σημαντικά η παρεχόμενη από αυτές χρηματοοικονομική πληροφόρηση.

Ενημερωτικό Δελτίο Ιουλίου – Αυγούστου 2019

Διαβάστε στο τεύχος Ιουλίου και Αυγούστου, το άρθρο του Γεώργιου Λαζαρίδη για τις “Αλλαγές στην ωφέλεια της φορολογικής απαλλαγής του Ν. 3908/2011, καθώς και απαντήσεις της Φορολογικής Επιτροπής και του Τεχνικού Γραφείου. 

Δείτε περισσότερα εδώ.

Αρχή διαχείρισης κινδύνων και οικονοµικές καταστάσεις

Γράφει ο Σπύρος Καψοκαβάδης, Director, Risk Advisory Services

Από 01.01.2018 τέθηκε σε εφαρμογή το νέο πρότυπο Δ.Π.Χ.Α. 9 «Χρηματοοικονομικά Μέσα» σε αντικατάσταση του Δ.Λ.Π. 39 «Χρηματοοικονομικά Μέσα: Καταχώρηση και Αποτίμηση», το οποίο περιλαμβάνει τρεις βασικούς άξονες: α) Κατάταξη και Επιμέτρηση, β) Απομείωση και γ) Λογιστική Αντιστάθμισης. Το νέο πρότυπο απαιτεί την αναγνώριση αναμενόμενων ζημιών έναντι πιστωτικού κινδύνου αντί ζημιών που έχουν πραγματοποιηθεί. Άρα ουσιαστικά το νέο πρότυπο εισάγει την αρχή διαχείρισης κινδύνων με άμεση και πραγματική επίδραση στις οικονομικές καταστάσεις. Στο πεδίο εφαρμογής του προτύπου, εμπίπτουν και οι Εμπορικές Απαιτήσεις, όπου προβλέπεται και η υιοθέτηση απλοποιημένων προσεγγίσεων, όπως για παράδειγμα η χρήση ενός Provision Matrix.

Η εφαρμογή του προτύπου έδινε τη δυνατότητα είτε αναπροσαρμογής των συγκριτικών στοιχείων των οικονομικών καταστάσεων είτε την αναγνώριση τυχόν διαφορών στο υπόλοιπο έναρξης των κερδών εις νέον κατά την 1 Ιανουαρίου 2018. Η επισκόπηση των οικονομικών καταστάσεων 12 εκ των μεγαλύτερων από πλευράς κεφαλαιοποίησης εισηγμένων στο Χρηματιστήριο Αθηνών Εταιρειών (εξαιρουμένων των Τραπεζών), ανέδειξε ότι όλες οι Εταιρείες επέλεξαν να αναγνωρίσουν τυχόν διαφορές ανάμεσα στην προηγούμενη λογιστική αξία και τη νέα λογιστική αξία στο υπόλοιπο έναρξης των κερδών εις νέον κατά την 1 Ιανουαρίου 2018. Η επίδραση στη καθαρή θέση από την εφαρμογή του Δ.Π.Χ.Α. για τις εν λόγω εταιρείες ήταν της τάξης του 0,71% (σταθμισμένος μέσος όρος), ενώ η εφαρμογή του προτύπου στις εμπορικές απαιτήσεις είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση των προβλέψεων έναντι πιστωτικού κινδύνου κατά περίπου 2% (σταθμισμένος μέσος όρος).

Η εφαρμογή του προτύπου, πέραν της κανονιστικής υποχρέωσης, μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εργαλείο διαχείρισης κινδύνων, αφού στο εφεξής οποιαδήποτε μεταβολή της πρόβλεψης θα μπορεί να εξηγηθεί είτε από μεταβολή των πωλήσεων με πίστωση, είτε από αλλαγή της πιστωτικής πολιτικής των εταιρειών, είτε από μεταβολή στα χαρακτηριστικά πιστωτικού κινδύνου των πελατών, είτε από συνδυασμό όλων αυτών. Παράλληλα, οι εταιρείες μπορούν να αναπτύξουν εργαλεία ώστε να έχουν καλύτερη εικόνα της συγκέντρωσης του πιστωτικού κινδύνου αλλά και καλύτερης εκτίμησης του χρηματοοικονομικού κόστους που συνδέεται με την παροχή πίστωσης στους πελάτες τους.

Λογιστικός και Φορολογικός Ισολογισμός

Γράφει ο Δημήτρης Κακούρας

Βρισκόμαστε ήδη στον πέμπτο χρόνο εφαρμογής του νόμου (Ν.4308/24.11.2014) που καθιέρωσε τα  Ελληνικά  Λογιστικά  Πρότυπα  και τροποποίησε σημαντικά τον τρόπο τήρησης των λογιστικών αρχείων (βιβλίων)  καθώς και της  έκδοσης (ηλεκτρονικής η χειρόγραφης)  των  στοιχείων,  γνωστότερος παλαιότερα ως Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων ( Κ.Β.Σ.).

Σε αρκετές  ελληνικές επιχειρήσεις δεν έχει ακόμα γίνει επαρκώς κατανοητή η δυνατότητα που  ο συγκεκριμένος νόμος  παρέχει  σε ότι αφορά  την τήρηση διπλής σειράς λογιστικών αρχείων που έχουν σαν σκοπό να απεικονίσουν  διακριτά όχι μόνο το λογιστικό και φορολογικό αποτέλεσμα αλλά και τον λογιστικό και φορολογικό ισολογισμό. Διευκρινίζεται, ότι η δυνατότητα αυτή  παρέχεται από το νόμο ανεξαρτήτως του λογιστικού πλαισίου (ΔΠΧΑ η ΕΛΠ)  που η κάθε οντότητα έχει επιλέξει ή είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει.  

Η συνήθης από το παρελθόν διαδικασία εξωλογιστικής προσαρμογής του λογιστικού αποτελέσματος στο φορολογικό αποτέλεσμα  δεν είναι πλέον ενδεδειγμένη ειδικά για τις επιχειρήσεις που τηρούν πλήρη σειρά λογιστικών αρχείων και έχουν επιλέξει να διαφοροποιήσουν τις αξίες αποτίμησης  των περιουσιακών τους στοιχείων και υποχρεώσεων (για τις περιπτώσεις στις οποίες παρέχεται η δυνατότητα αυτή)  από το ιστορικό κόστος σε εύλογη αξία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι προσωρινές διαφορές (ετεροχρονισμός) λογιστικής και φορολογικής βάσης δημιουργούνται  και στην περίπτωση που μία επιχείρηση χωρίς να υιοθετήσει την εύλογη αξία προσδιορίζει για παράδειγμα  τον συντελεστή απόσβεσης πάγιου περιουσιακού στοιχείου με βάση την ωφέλιμη οικονομικά ζωή του (technical depreciation) και όχι με βάση τον προβλεπόμενο από τις εκάστοτε φορολογικές διατάξεις συντελεστή (tax depreciation).

Η εξέλιξη της πληροφορικής και των εφαρμογών  επιτρέπουν σήμερα με τον κατάλληλο σχεδιασμό την τήρηση διπλής διακριτής σειράς λογιστικών αρχείων (mirrors)  για την λογιστική και φορολογική βάση χωρίς να απαιτείται διπλή καταχώρηση των συναλλαγών.

Πως μεγιστοποιούμε τις πιθανότητες επιτυχίας ενός ξενοδοχείου;

Γράφει ο Ξενοφών Πετρόπουλος

Αρκεί μια καλή ιδέα και η ύπαρξη χρηματοδότησης για την βέλτιστη απόδοση μιας ξενοδοχειακής μονάδας και κατ’ επέκταση τη βιωσιμότητα της επένδυσης; Μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως τη σημερινή εποχή οι ξενοδόχοι και οι δυνητικοί επενδυτές αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες προκλήσεις από ποτέ, αναφορικά με τη μέγιστη αξιοποίηση της μονάδας τους.

Το ελληνικό ξενοδοχειακό επιχειρείν αναπτύσσεται σε ένα περιβάλλον ιδιαίτερα ανταγωνιστικό και πολύπλοκο. Πλέον, ο ξενοδόχος πέρα από τις υπόλοιπες ξενοδοχειακές μονάδες στον προορισμό που δραστηριοποιείται, καλείται να ανταγωνιστεί τις πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης, να χειριστεί με βέλτιστο τρόπο τα πολλαπλά και απαιτητικά κανάλια πώλησης, να ελέγχει καθημερινά το κόστος λειτουργίας αυξάνοντας παράλληλα την ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών, να προσαρμόζεται και να ικανοποιεί τις επιθυμίες διαφορετικών γενεών ταξιδιωτών, καθώς και να ακολουθεί τις εξελίξεις της τεχνολογίας. Ταυτόχρονα, η εφαρμογή της παγκοσμιοποίησης και στον τομέα των ταξιδιών σημαίνει ότι ένα ξενοδοχείο στη Μύκονο ανταγωνίζεται ευθέως με αντίστοιχες μονάδες στην Ίμπιζα ή ακόμα και στο Πουκέτ.

Ένας επενδυτής ανεξαρτήτως μεγέθους επένδυσης ή ένας ξενοδόχος που θέλει να προχωρήσει σε ανακαίνιση ή επέκταση του ξενοδοχείου του, πρέπει να δημιουργήσει εξ αρχής έναν σταθερό οδηγό επιχειρησιακής λειτουργίας. Ο οδηγός αυτός θα αποτυπώνει με λεπτομέρεια όλα τα βήματα που θα πρέπει να ακολουθήσει για να εξασφαλίσει την ανάπτυξή του.

Η εις βάθος μελέτη και ανάλυση της αγοράς, των παγκόσμιων και τοπικών ανταγωνιστών, της μελλοντικής προσφοράς και ζήτησης, των τάσεων στον σχεδιασμό μείγματος δωματίων και υπηρεσιών και η απεικόνιση όλων αυτών στην ανάπτυξη χρηματοοικονομικών μοντέλων, διαφορετικών σεναρίων λειτουργίας και μακροπρόθεσμων προβλέψεων, αποτελεί το πιο σημαντικό εργαλείο ώστε ο ξενοδόχος ή ο επενδυτής να μεγιστοποιήσει τις πιθανότητες επιτυχίας και ταυτόχρονα να μειώσει το επιχειρηματικό του ρίσκο.

Ενημερωτικό Δελτίο Ιουνίου 2019

Διαβάστε στο Ενημερωτικό Δελτίο Ιουνίου:

  1. Η παραδοχή της συνέχισης της δραστηριότητας (Going concern assumption – GC) 

Επιπλέον, μαζί με την αρθρογραφία μπορείτε να διαβάσετε τη γνωμοδότηση της Τεχνικής και Φορολογικής Επιτροπής σε ένα εύρος θεμάτων όπως προκύπτουν από την ενδελεχή ανάλυσή τους.

Δείτε περισσότερα εδώ. 

Οι Συμβάσεις με συνδεδεμένα μέρη στο νέο Δίκαιο της Ανώνυμης Εταιρείας

Γράφει ο Θεόδωρος Αντωνάκης και ο Γεώργιος Σγουράκης

Ένα από τα πρώτα νομοθετήματα του περασμένου αιώνα, ο ιστορικός ΚΝ 2190/1920, διάγει προς τον τερματισμό της ύπαρξής του με την άφιξη του έτους 2019. Μετά και την κατάργηση των διατάξεων περί μετατροπών, συγχωνεύσεων και διασπάσεων των Α.Ε., ο ΚΝ 2190/1920 θα εφαρμόζεται, έπειτα από σχεδόν 100 χρόνια ισχύος, μόνο στις περιπτώσεις που ορίζονται στις μεταβατικές διατάξεις του Ν. 4548/2018. Από 01.01.2019 ισχύει ο νέος Νόμος για τις Α.Ε. (Ν. 4548/2018), ο οποίος αποτελεί μια προσπάθεια εκσυγχρονισμού και εκμοντερνισμού του ελληνικού εταιρικού δικαίου στα πλαίσια των μνημονιακών δεσμεύσεων της Χώρα. Η αλλαγή αυτή προτιμήθηκε να γίνει με ένα νέο νομοθετικό κείμενο και όχι με μια εκ νέου τροποποίηση του υπάρχοντος ΚΝ 2190/1920.

Ένα από τα ζητήματα που αφορούν τους χρήστες των χρηματοοικονομικών καταστάσεων είναι και οι συναλλαγές της Α.Ε. με τα συνδεδεμένα μέρη. Τα θέματα που αφορούν τις συναλλαγές της Α.Ε. με τα συνδεδεμένα μέρη αναλύονται μέσω μιας συνοπτικής παρουσίασης των διατάξεων των άρθρων 99, 100 και 101 του Ν. 4548/2018 με αναφορές και στις αντίστοιχες διατάξεις του άρθρου 23α του ΚΝ 2190/1920. Δέον να σημειωθεί ότι η παρούσα μελέτη διερευνά το θέμα των συναλλαγών της Α.Ε. με τα συνδεδεμένα φυσικά πρόσωπα και οντότητες καθαρά από τη σκοπιά του εταιρικού δικαίου και δεν υπεισέρχεται σε τυχόν φορολογικές προεκτάσεις.

Ενημερωτικό Δελτίο Μαΐου 2019

Διαβάστε στο Ενημερωτικό Δελτίο Μαΐου:

  1. Η φορολογική μεταχείριση από πλευράς ΦΠΑ των κουπονιών που εκδίδονται από την 1η Ιανουαρίου 2019

Επιπλέον, μαζί με την αρθρογραφία μπορείτε να διαβάσετε τη γνωμοδότηση της Τεχνικής και Φορολογικής Επιτροπής σε ένα εύρος θεμάτων όπως προκύπτουν από την ενδελεχή ανάλυσή τους.

Δείτε περισσότερα εδώ. 

Ενημερωτικό Δελτίο Απριλίου 2019

Διαβάστε στο Ενημερωτικό Δελτίο Απριλίου:

  1. Η διπλή φορολόγηση των ημεδαπών επιχειρήσεων στις περιπτώσεις ενδοομιλικής τιμολόγησης μεταξύ τους
  2. Για τον σχηματισμό των σχετικών προβλέψεων επσφαλών απαιτήσεων

Επιπλέον, μαζί με την αρθρογραφία μπορείτε να διαβάσετε τη γνωμοδότηση της Τεχνικής και Φορολογικής Επιτροπής σε ένα εύρος θεμάτων όπως προκύπτουν από την ενδελεχή ανάλυσή τους.

Δείτε περισσότερα εδώ. 

Αντιστοίχιση των Διατάξεων του Ν. 4548/2018 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με τον Ν. 4601/2019

του Γεώργιου Εμμ. Σγουράκη

Το 2019 ο βασικός νομοθετικός πυλώνας του εταιρικού δικαίου στην Ελλάδα και κατά γενική ομολογία ένα από τα αρτιότερα νομοθετικά κείμενα που έχουν γραφτεί στη χώρα, ο ταλαιπωρημένος από τις πολλές τροποποιήσεις πλην όμως άκρως επιτυχημένος Κ.Ν. 2190/1920 περί Ανωνύμων Εταιρειών, αντικαθίσταται από τον Ν. 4548/2018, έπειτα από σχεδόν έναν αιώνα ισχύος. Ο νέος Ν. 4548/2018 αποτελεί μια προσπάθεια αναμόρφωσης και εκσυγχρονισμού του δικαίου των Ανωνύμων Εταιρειών, ενσωματώνοντας ευρωπαϊκές οδηγίες και άλλες κατευθυντήριες γραμμές διεθνών οργανισμών στο ελληνικό δίκαιο. Η παρούσα εργασία, που αποτελείται από δύο μέρη, είναι μια προσπάθεια αντιστοίχισης των διατάξεων των δύο Νόμων, μέσα από μια αντιπαραβολή των δύο νομοθετημάτων. Στο πρώτο μέρος της εργασίας παρατίθεται ο Κ.Ν. 2190/1920 στο σύνολό του όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 4541/2018 και οι αντίστοιχες διατάξεις του Ν. 4548/2018. Στο δεύτερο μέρος της εργασίας παρατίθεται ο νέος Ν. 4548/2018 στο σύνολό του όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με τον Ν. 4601/2019 και οι αντίστοιχες διατάξεις του Κ.Ν. 2190/1920.

Σκοπός της εργασίας αυτής είναι να αποτελέσει ένα χρηστικό εργαλείο για τον αναγνώστη που επιθυμεί να προσεγγίσει τις αλλαγές που επιφέρει ο Ν. 4548/2018 στη νομοθεσία των Ανωνύμων Εταιρειών σε σχέση με τις προϊσχύουσες διατάξεις ιδίως κατά τα πρώτα χρόνια εφαρμογής του νέου Νόμου.